Beda Venerabilis, De Temporibus, 2

monumenta.ch > Lucanus > sectio 661 > sectio 459 > sectio 555 > sectio 723 > sectio 127 > sectio 178 > sectio 139 > csg250.250 > sectio 81 > sectio 731 > sectio 570 > sectio 651 > sectio 649 > sectio 268 > 26 > bnf13013.99 > sectio 272 > sectio 244 > sectio 595 > sectio 707 > sectio 356 > sectio 370 > sectio 583 > sectio 212 > 16 > sectio 542 > 26 > sectio 151 > bbb45.7v > sectio 455 > sectio 132 > sectio 89 > sectio 525 > sectio 36 > bavPal.lat.1683.18 > sectio 150 > sectio 79 > sectio 350 > sectio 347 > sectio 256 > sectio 53 > sectio 602 > 65 > 2
Beda, De Temporibus, PRIMUM. Temporis divisio. <<< >>> III. De Nocte.

Beda Venerabilis, De Temporibus, CAPUT II. De Die. [

IOAN. NOV. SCHOLIA.---Dies vulgaris est solis. Diem hunc vulgo artificialem improprie nominant, alii, ut iam sumus saepius testati, naturalem: nomen certe habet a Iove, quem Graeci Δῖα vocant; intelligunt autem physici Iovis nomine solem, veluti ex notissimo Orphei et Ennii versiculo constat; atqui sol est auctor die.

Hunc Chaldaei et Persae inter duos solis exortus. De vario dierum initio vide Gellium et Coelii lectiones antiquas

]

1	Dies vulgaris est solis praesentia super terras, qui proprie XXIV horis [A, B, C, impletur.] adimpletur. Hunc, [Note: A. om. Hebraei.] Hebraei, Chaldaei, et Persae inter duos solis exortus: Aegyptii inter duos occasus numerant: Romani a medio noctis in [A, medium diei.] medium. Umbri et Athenienses a meridie computant ad meridiem.
2	Moses autem a mane usque ad mane unum diem appellat: sed Domino surgente vespera sabbati, lucescebat in [A, primam.] primam sabbati, ut homo de luce lapsus in tenebras, deinceps a tenebris rediret ad lucem.